Het nieuwe schooljaar, wat er anders dan anders zal uitzien, is ook bij ons goed gestart. Onze twee kanjers van broers vertrokken met een klein hartje, maar waren snel gesetteld in hun vertrouwde omgeving. Bij mijn superlieve collega's op Willem Tell kan ik met een gerust hart deze twee jongens achterlaten. Ze worden hier met alle liefde en zorg omringd. En dat maakt van mij een gelukkige mama, wetende dat ze tijdens hun schooluren ook in goede handen zijn. Spelen met de vriendjes en op ontdekking gaan naar nieuwe dingen zorgt ook voor hen voor de nodige afleiding.
Lios heeft zelfs samen met zijn klasgenootjes en de juffen een begripvol kringgesprek gehad, zodat zij ook weten hoe te reageren op zijn signalen in de komende moeilijke periode.
Luka vertelde, zoals gewoonlijk, wat minder over haar schoolervaringen. Maar ook hier hebben we als gezin de warmte en betrokkenheid mogen voelen. Samen met de leerlingbegeleider hebben we kennis gemaakt met de juf die Luka zal begeleiden wanneer ze thuisonderwijs volgt. Vanaf de eerste kennismaking zat dit goed. Samen zijn we tot een mooie en voorlopig haalbare planning gekomen, waarvoor nu al onze oprechte dank. In combinatie met Bednet en thuisonderwijs gaat Luka zo toch haar vijfde middelbaar kunnen verderzetten.
Vandaag, 4 september, hebben Luka en ik weer onze voormiddag doorgebracht in Leuven. Het gesprek met de prof gaf aan dat we effectief 9 september gaan starten met de eerste reeks chemo, een opname van een midweek. Langs de ene kant roep ik: 'Laat de tijd tot maandag nog heeeel lang duren!' Maar anderzijds hoop ik dat we snel deze voor ons nog onvoorspelbare periode doorkomen.
De uitslag van de laatste biopsie was er nog niet, maar dit heeft voor maandag nog geen gevolg. Bij een negatieve uitkomst hiervan zal de hoeveelheid kuren toenemen. Maar wij gaan voor de vier.
Na een foto van het gebit en enkele gehoortesten terug richting Geel. Toch wel weer wat informatie rijker en een iets concreter beeld van wat er ons de eerste week van chemo te wachten staat.
