Op mijn klok is het nu 18.38 uur. Bijna 2 uur stroomt de chemo door het jeugdige en springlevende lijf van Luka. Nog steeds raar om zo te benoemen en zeker nog niet te vatten.
Het weekend hebben we afgesloten met een heerlijke maaltijd sushi met ons vijfjes, want de komende maanden mag dit niet meer op het menu verschijnen. Zo zijn er nog wel wat maatregelen wat betreft hygiëne en voeding. Maar ook op dit vlak krijgen we hier in Leuven de nodige uitleg en mogen we zoveel vragen stellen als we willen. Luka heeft de vorige nacht zonder problemen doorgebracht. Voor mij was het een nacht van weinig slaap en veel tranen. Bang voor het onbekende en toch nog steeds 'Waarom?' stellen....
Ondertussen is kamer 415 een beetje 'onze' kamer geworden. Op alle vlakken proberen ze ons hier zoveel mogelijk thuis te laten voelen. Door geregeld de koffiekamer te bezoeken, leren we ook andere lotgenoten kennen. Iedereen spreekt hier vol goede moed, positiviteit staat op de eerste plaats...ieder zijn eigen uniek verhaal...zo pakkend en ontroerend, maar werkt oh zo motiverend om door te gaan.
Vandaag en morgen krijgt Luka een pakketje van drie verschillende chemo's voorgeschoteld. De daarop drie volgende dagen 2 en dag zes sluiten we af met een spoeling. Als alles meezit en de bloedwaarden zijn prima, mogen we het weekend afsluiten op het thuisfront zonder zich al te slecht te voelen. Duimen maar!
