11 november 2019:
Voor we de deur van het verlengd weekend definitief sluiten, nog snel een intens moment vastleggen op beeld.
Luka en haar helden Onno en Lios.
12 november 2019:
Met veel trots en doorzettingsvermogen kunnen we nu officieel mededelen dat de laatste chemokuur zonet van start is gegaan. Met toch nog wat meer spanning zaten Luka en ik op het puntje van onze stoel(bed
) te wachten op deze verlossende woorden. Een welgekomen cadeau met als grote strik de zeer goede uitslag van de testosteron.
Na een ochtendspits om ‘U’ tegen te zeggen waren we rond 9.15 uur op de afdeling kinderoncologie gearriveerd. Ik herinner me 9 september 2019 zoals het gisteren was. Onwetend van wat er allemaal op ons af zou komen. Vandaag kennen we blindelings de weg naar de afdeling en is het ondertussen ook een beetje thuiskomen bij deze lieve en zorgende mensen, die veel veiligheid bieden. ‘Hey Luka, kamer 420 is voor jou’. We zijn gestart met kamer 415 en toeval of niet, nu bij de laatste chemo logeren we ook op het einde van de gang.
Snel een sticker gevraagd om op de port-a-cath te kleven, zodat de verdoving zijn werk kan doen voor Luka aangeprikt wordt. (waren we thuis vergeten). Na een halfuurtje werd Luka een paar staaltjes bloed lichter. Tussen 10 en 12 uur toch nog snel wat les volgen, hier in de ziekenhuisschool en via bednet. Luka haalt er echt alles uit. Want ze weet dat vanaf het moment de chemo haar lichaam binnensluipt, ze non-actief is voor een week.
Nog een laatste check up van de dokter en daar zijn ze dan met de piepende paal waarop je naam in drukletters staat geschreven. Met vier verschillende draadjes en alarmkastjes worden ze via je port-a-cath aan jou verbonden. Voor ze het zakje met de oranje sticker (=chemo) aankoppelen, even al wat extra vocht en preventief medicatie tegen misselijkheid en eventuele blaasproblemen toedienen.
Nog snel actief mee met de kiné. Vol enthousiasme nam de juf, en ook al andere verpleegkundigen, een flyer mee van Run for Luka. Ook Johan, de vrijwilliger, komt nog goedendag zeggen en vraagt hoe het met Luka haar gemoed is. Allemaal, 1 voor 1, goud waard. Mijn bewondering voor deze afdeling zal voor altijd groot blijven.
En ja, Luka stelt het eigenlijk wel goed. Positief zijn en er blijven voor gaan zijn haar grote leuzes. Voor Luka mijn allergrootste en oneindig respect.
13.53 uur……drup drup drup….daar gaan we dan. Je kan het, Luka, echt. De eerste van drie chemo’s van vandaag hoor ik door je lichaam kruipen. De machientjes maken zo een ritmisch en krakend geluid. Als ik even kan tellen, kunnen we rond 23 uur slapen. Joehoe, vroeg in vergelijking met de vorige keren.
We vinden vandaag ook het passend moment om de voorverkoop van onze muzikale avond op 13 december van start te laten gaan. De concrete uitleg volgt in een apart bericht op de facebookpagina. Lezers van de blog, die niet op de social media zitten en graag kaarten willen bestellen, mogen me altijd een persoonlijk berichtje sturen. (Dit E-mail adres wordt beschermd tegen spambots. U moet JavaScript geactiveerd hebben om het te kunnen zien.)
Een inkomkaart, waarvan er 250 stuks voorzien zijn (naar veiligheid, gezelligheid en organisatie toe), kost in voorverkoop 8 euro. Voor diegene die er niet bij kunnen zijn, maar toch een centje willen sponsoren, zijn er steunkaarten voor 5 euro.
Luka en ik zijn jullie nu al ontzettend dankbaar voor alle steun, van dag 1 tot op heden.
